زمان تقریبی مطالعه: 3 دقیقه
 

نویسندگان (قرآن)





نوشتن به معناى ضميمه كردن بعضى از حروف بر بعضى ديگر در خط، کتابت كردن، اندیشه و مطلبى را به وسيله مداد يا قلم بر روى کاغذ آوردن‌
[۲] لغت نامه، ج ۱۴، ص ۲۰۱۹۶، «نوشتن».
است. «كتاب» به معناى نوشتن است و آن دفترى است كه مطالبى در آن ضبط گردد.
[۳] نثر طوبى، ج ۲، ص ۳۲۸.
در این مقاله آیاتمرتبط با نویسندگان معرفی می‌شوند.


۱ - ارزش نويسندگان‌



نويسندگان، داراى ارزش و جايگاه ويژه نزد خداوند:
ن وَ الْقَلَمِ وَ ما يَسْطُرُونَ‌. در احتمالى كلمه «ما» در «ما يسطرون» مصدريه است به معناى كتابت و نویسندگی است. و سوگند به هر چيزى، نشانگر عظمت و ارزشمندى آن در نگاه ياد كننده سوگند است، به ويژه كه در اين‌جا، سوگند ياد كننده خدا است‌.

۲ - عامل اثرگذاری نويسندگان



تراوشات قلم نويسندگان و تأثير آن در انتقال اطلاعات به ديگران، وابسته به خداوند:
الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ.

۳ - سابقه نویسندگی



نويسندگى، هنر مطلوب و مورد ترغيب، از آغاز ظهور اسلام:
الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ‌. نزول اين آيات در نخستين ساعات بعثت، گوياى برداشت ياد شده است‌.

۴ - رعایت عدالت در نوشتن



رعايت عدالت در نوشتن اسناد دیون از سوى نويسندگان:
يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا إِذا تَدايَنْتُمْ بِدَيْنٍ إِلى‌ أَجَلٍ مُسَمًّى فَاكْتُبُوهُ وَ لْيَكْتُبْ بَيْنَكُمْ كاتِبٌ بِالْعَدْلِ وَ لا يَأْبَ كاتِبٌ أَنْ يَكْتُبَ كَما عَلَّمَهُ اللَّهُ فَلْيَكْتُبْ وَ لْيُمْلِلِ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ وَ لْيَتَّقِ اللَّهَ رَبَّهُ وَ لا يَبْخَسْ مِنْهُ شَيْئاً فَإِنْ كانَ الَّذِي عَلَيْهِ الْحَقُّ سَفِيهاً أَوْ ضَعِيفاً أَوْ لا يَسْتَطِيعُ أَنْ يُمِلَّ هُوَ فَلْيُمْلِلْ وَلِيُّهُ بِالْعَدْلِ وَ اسْتَشْهِدُوا شَهِيدَيْنِ مِنْ رِجالِكُمْ فَإِنْ لَمْ يَكُونا رَجُلَيْنِ فَرَجُلٌ وَ امْرَأَتانِ مِمَّنْ تَرْضَوْنَ مِنَ الشُّهَداءِ أَنْ تَضِلَّ إِحْداهُما فَتُذَكِّرَ إِحْداهُمَا الْأُخْرى‌ وَ لا يَأْبَ الشُّهَداءُ إِذا ما دُعُوا وَ لا تَسْئَمُوا أَنْ تَكْتُبُوهُ صَغِيراً أَوْ كَبِيراً إِلى‌ أَجَلِهِ ذلِكُمْ أَقْسَطُ عِنْدَ اللَّهِ وَ أَقْوَمُ لِلشَّهادَةِ وَ أَدْنى‌ أَلَّا تَرْتابُوا إِلَّا أَنْ تَكُونَ تِجارَةً حاضِرَةً تُدِيرُونَها بَيْنَكُمْ فَلَيْسَ عَلَيْكُمْ جُناحٌ أَلَّا تَكْتُبُوها وَ أَشْهِدُوا إِذا تَبايَعْتُمْ وَ لا يُضَارَّ كاتِبٌ وَ لا شَهِيدٌ وَ إِنْ تَفْعَلُوا فَإِنَّهُ فُسُوقٌ بِكُمْ وَ اتَّقُوا اللَّهَ وَ يُعَلِّمُكُمُ اللَّهُ وَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْ‌ءٍ عَلِيمٌ.

۵ - عذاب نویسندگان تحریفگر



گرفتارى نويسندگان تحريفگر کتاب آسمانی تورات به عذاب الهی:
۱. فَوَيْلٌ لِلَّذِينَ يَكْتُبُونَ الْكِتابَ بِأَيْدِيهِمْ ثُمَّ يَقُولُونَ‌ هذا مِنْ عِنْدِ اللَّهِ لِيَشْتَرُوا بِهِ ثَمَناً قَلِيلًا فَوَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا كَتَبَتْ أَيْدِيهِمْ وَ وَيْلٌ لَهُمْ مِمَّا يَكْسِبُونَ.
۲. بَلى‌ مَنْ كَسَبَ سَيِّئَةً وَ أَحاطَتْ بِهِ خَطِيئَتُهُ فَأُولئِكَ أَصْحابُ النَّارِ هُمْ فِيها خالِدُونَ.

۶ - نويسندگان نامه اعمال



نويسندگان نامه اعمال از ملائکه، با کرامت الهی:
۱. وَ إِنَّ عَلَيْكُمْ لَحافِظِينَ.
۲. كِراماً كاتِبِينَ.
۳. يَعْلَمُونَ ما تَفْعَلُونَ.

۷ - پانویس


 
۱. راغب اصفهانی، حسین بن محمد، المفردات فی غریب القرآن، ص ۶۹۹، «کتب».    
۲. لغت نامه، ج ۱۴، ص ۲۰۱۹۶، «نوشتن».
۳. نثر طوبى، ج ۲، ص ۳۲۸.
۴. قلم/سوره۶۸، آیه۱.    
۵. فخررازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، ج ۳۰، ص ۵۹۹.    
۶. علق/سوره۹۶، آیه۴.    
۷. علق/سوره۹۶، آیه۴.    
۸. بقره/سوره۲، آیه۲۸۲.    
۹. بقره/سوره۲، آیه۷۹.    
۱۰. بقره/سوره۲، آیه۸۱.    
۱۱. انفطار/سوره۸۲، آیه۱۰.    
۱۲. انفطار/سوره۸۲، آیه۱۱.    
۱۳. انفطار/سوره۸۲، آیه۱۲.    


۸ - منبع



مرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۳۱، ص۵۷۴، برگرفته از مقاله «نویسندگان».    


رده‌های این صفحه : موضوعات قرآنی | نوشتن




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.